تعیین سن دام
تشخیص سن گوسفند و بز از طریق حلقه های شاخ و تعداد دندان های پیشین امکان پذیر است.
الف) تعیین سن از طریق شمارش حلقه های شاخ: این روش بیشتر در بزها قابل استفاده است، زیرا اکثر گوسفندان فاقد شاخ هستند. معمولاً با رشد شاخ دام های دارای شاخ حلقه یا گره های برجسته ای در آن ظاهر می شود که هر حلقه نشان دهنده ی یک سال است.
ب) تشخیص سن با استفاده از دندان: روش دیگر استفاده از تعداد، شکل و زمان رویش دندان هاست. معمولاً بره و بزغاله به هنگام تولد فاقد دندان بوده و در پایان هفته ی اول دندان های شیری از نوع پیش، شروع به رشد نموده و ظاهر می شوند و در سن دو ماهگی کاملا در فک پایین قابل مشاهده است. با آغاز سن یک و نیم سالگی دندان های دائمی جایگزین دندان های شیری می شوند.
تعیین سن دام بر اساس رشد دندان
وجود یک جفت دندان ثنایای مركزی دائمی = 1 تا 1/5 سال
وجود یک جفت دندان ثنایای میانه داخلی دائمی = 1/5 تا 2 سال
وجود یک جفت دندان ثنایای میانه خارجی دائمی = 2/5 تا 3 سال
وجود یک جفت دندان ثنایای گوشه ای دائمی = 3/5 تا 4 سال
به ازای هر یک جفت دندان دائمی ثنایای فک پایین، یک سال را برای حیوان در نظر می گیریم. در صورتی که هر 8 دندان دائمی در فک پایین استقرار یابد، سن حیوان، 4 سال است. بعد از 4 سالگی، ساییده شدن دندان ها شروع می شود. در 7 سالگی بین دندان های ثنایا فاصله ایجاد شده و شروع به ریختن می کنند در این هنگام اصطلاحاً به دام دندان شکسته می گویند.
راهنمای تشخیص سن با استفاده از دندان در گوسفند و بز
در نواحی پرسنگ، دندان های گوسفندان و بزها در نتیجه ی چرا ساییده می شود. به دام هایی که دچار ساییدگی دندان هستند، دندان کوتاه می گویند. این حالت ممکن است بعد از 4 سالگی ایجاد شود.
گردآورنده: دنیاها، دانشنامۀ فارسی | www.donyaha.ir