خواص دارچین

دارچین (با نام علمی : Cinnamomum Verum يا Cinnamomum Zelanicum) درختچه‌ای از راسته‌ی لورالس  تیره‌ی برگ‌بوها  و سرده‌ی دارچین‌ها می باشد
گياه دارچين  درختچه دارچین درختی است کوچک (به ارتفاع ۵ تا ۷ متر) و همیشه سبز ، که از تمام قسمت‌های آن بوی مطبوعی استشمام می‌شود. گل‌های آن در فاصله ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گل‌هایی به رنگ سفید است.

دارچین

هر گل دارچين را پوششی مرکب از 6 کاسبرگ در بر می‌گيرد. درون گل‌ها 12 پرچم در 4 ردیف جای دارد. مادگی آن دارای تخمدانی یک خانه است و پس از رسیدن ، به میوه‌ای به صورت سته و به رنگ قهوه‌ای مایل به آبی تبدیل می‌شود ، که همیشه با کاسه و نهنج گل همراه می‌باشد. قسمت گوشت‌دار میوه نیز رنگ مایل به سبز دارد و درون آن دانه‌ای با مغز روغنی مشاهده می‌شود.

پوست تنه درخت دارچين ، ادويه است. دارچین اولین بار در سری‌لانکا یافت شد و بعد از آن ، تمام دنیا این چاشنی را شناختند و برای طعم بهتر غذاها استفاده کردند. اين گياه كه بومی سری‌لانکا و جنوب هند می‌باشد ، دارای پوستی است كه به عنوان ادویه به كار برده می‌شود.

یک قاشق چای خوری دارچین ، حاوی ۲۸ گرم کلسیم ، يک گرم آهن ، بیشتر از یک گرم فیبر ، و مقدار زیادی منگنز و ویتامین‌های C و K است. همچنین مقدار ۱.۲ گرم کربوهیدرات دارد.

تكثير دارچين و برداشت محصول

تکثیر اين گياه بسيار آسان بوده و با کاشتن دانه یا به طریقه قلمه زدن و خوابانیدن شاخه‌ای از درخت صورت می‌گیرد. نخستین برداشت محصـول از درختــــان پرورش یافتـــه‌ی چهـــار ساله صورت می‌گیرد. برای این کار ساقه‌ها را قطع می‌کنند ، ولی پاجوش‌های قوی و خوب آن را باقی می‌گذارند ، تا از نمو آن‌ها پایه‌های خوب تولید شود.

ترکیبات شیمیایی دارچين

دارچین سیلان دارای آمیدون ، موسیلاژ ، تانن ، یک ماده رنگی ، اکسالات کلسیم ، قند ، مانیت ، سینامومین ، اسانس و رزین است. اسانس دارچین که تنها قسمت مهم دارچین است به مقدار یک درصد در پوست گیاه مذکور وجود دارد و از تقطیر پوست گياه با آب حاصل می‌شود. این اسانس در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن ديده می‌شود ، ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ‌های زرد طلایی و سپس قهوه‌ای مایل به قرمز درمی‌آید. قسمت اعظم این اسانس را آلدئید سینامیک تشکیل می‌دهد. به علاوه دارای 4 درصد از فنل‌ها (مخصوصا اوژنول‌ها) همراه با فلاندرون ، سافرول و فورفورول است.

خواص دارويی دارچين

مصرف روزانه دارچین انسان را سلامت و جوان نگه می‌دارد. دارچین برای تقويت و بازیافتن نیروی جنسی نیز به کار می‌رود. به عـلاوه کلیه را گرم می‌کند ، ضعـف کمر و پاها را از بین می‌برد و در درمان کم خونی مؤثر است. دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی می‌باشد و جدیدا در آمریکای شمالی و کانادا ، کرم‌هایی به بازار آمده که دارای دارچین است و برای رفع درد به کار می‌رود.

حتما تا به حال متوجه شده‌اید که بعد از خوردن یک دونات دارچین ، همه چیز را زیبا می‌بینید و چقدر آرام هستید. این خاصیت مربوط به دارچین است؛ زیرا دارچین اثر آرام کننده و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. در حقیقت می‌توان گفت دارچین والیوم گیاهی است؛ زیرا در دارچین ماده‌ای است به نام Cinnamodehyde وجود دارد ، که روی حیوانات و انسان‌ها اثر آرام بخش دارد.

اثر مهم دیگر دارچین پايین آوردن تب می‌باشد. حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و کپسول در آورده و به عنوان تب‌بر به کار می‌برند. شما می‌توانید به آسانی با نوشیدن یک فنجان چای دارچین ، تب را به سرعت پايین آورید. دارچین رگ‌ها را باز می‌کند و اثر خوبی در گردش خون دارد.

دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقويت سيستم ايمنی بدن در مقابل بيماری‌هاست و حتی می‌توان گفت كه اثری مشابه پنی‌سيلين و آنتی‌بيوتيک دارد. اگر حس کردید که ضعیف شده‌اید و ممکن است مریض شوید ، چای دارچین را فراموش نکنید. حتی اگر سرما خورده‌اید یا ضعف شدید دارید چای دارچین بهترین دارو است.

یکی از دانشمندان انگلیسی در کتابی که در قرن نهم تألیف نمود ، ادعا کرد که دارچین معده را تمیز و آرام و قوی می‌کند. بنابراین اگر ناراحتی معده دارید حتما از دارچین استفاده کنید. دارچین علاوه بر خواص دارويی فراوانی كه دارد ، از طعم بسیار خوبی نيز برخوردار است. حتی اگر چای معمولی می‌نوشید ، آن را با یک قطعه پوست دارچین به هم بزنید که طعم آن را بهتر کند.

بی دلیل نیست که در گذشته ، سلمانی‌ها - که در حقیقت دکترهای طب قدیم بودند - به مشتری‌های خود چای دارچین می‌دادند. امروزه از دارچین در فراورده‌های مختلفی اعم از خوراکی و آرایشی استفاده می‌شود.

گردآورنده: دنیاها، دانشنامۀ فارسی | www.donyaha.ir

دنیاها

بازیگران ایرانی

بازیگران هندی