جیمز جوزف سیلوستر ریاضیدانی انگلیسی بود که کمک‌های مهمی به نظریه ماتریس، نظریه اعداد و ترکیبیات کرد. او در نیمه پایانی قرن نوزدهم به عنوان استاد ریاضیات دانشگاه جانز هاپکینز انتخاب شد و بنیانگذار «مجله آمریکایی ریاضیات» بود و نقش رهبری را در ریاضیات آمریکایی ایفا کرد.
سیلوستر از پایه‌گذاران نظریه نوین جبر ناورداها به‌شمار می‌روند. او همچنین درباره ماهیت ریشه‌ها در معادلات درجه پنجم مطالبی نوشت و دربارۀ نظریه اعداد، به‌خصوص در زمینه افراز، و آنالیز دیوفانتی مطالبی متعددی نوشت.
جیمز سیلوستر سهم مهمی در اصطلاحات ریاضی دارد و آنقدر واژه ریاضی جدید ساخت که او را «حضرت آدم ریاضیات» نامیده‌اند.
زندگی
جیمز جوزف در سال ۱۸۱۴ در لندن به دنیا آمد. پدرش، آبراهام جوزف، یک تاجر یهودی بود. جیمز بعداً هنگامی‌که برادر بزرگترش به ایالات متحده مهاجرت کرد، نام خانوادگی سیلوستر را برگزید.
سیلوستر در 14 سالگی شاگرد آگوستوس دی مورگان در دانشگاه لندن (کالج دانشگاهی لندن) بود. خانواده‌اش پس از متهم شدن او به چاقو زدن به یکی از هم‌‌کلاسی‌هایش، او را از دانشگاه لندن به موسسه سلطنتی لیورپول بردند.
سیلوستر مطالعه ریاضیات خود را در کالج سنت جیمز کمبریج در سال 1831 آغاز کرد، معلم او جان هایمرز بود. اگرچه تحصیلات او به دلیل یک بیماری طولانی تقریبا به مدت دو سال قطع شد اما با این وجود در امتحان ریاضی معروف کمبریج که در سال 1837 شرکت کرد، رتبه دوم را کسب کرد. با این حال، کالج برای او مدرکی صادر نکرد، زیرا فارغ‌التحصیلان در آن زمان ملزم به اعلام پذیرش ۳۹ ماده کلیسای انگلستان بودند و سیلوستر به دلیل یهودی بودن، نمی‌توانست این کار را انجام دهد. به همین دلیل، او نتوانست برای دریافت کمک هزینه تحصیلی یا دریافت جایزه اسمیت رقابت کند.
در سال 1838، سیلوستر استاد فلسفه طبیعی (فیزیک) در دانشگاه لندن شد و در سال 1839 عضو انجمن سلطنتی لندن شد. در سال 1841، لیسانس و فوق لیسانس توسط ترینیتی کالج دوبلین به او اعطا شد. در همان سال به ایالات متحده رفت تا استاد ریاضیات دانشگاه ویرجینیا شود، اما پس از کمتر از چهار ماه به دلیل آنکه وارد نزاعی با دو تن از دانشجویانش شد آنجا را ترک کرد. دانشجویی که در یکی از سخنرانی‌های سیلوستر مشغول خواندن روزنامه بود به او توهین کرد و سیلوستر با چوب شمشیر به او زد و به زمین افتاد. سیلوستر (به اشتباه) باور کرد که او را کشته است. سیلوستر زمانی استعفا داد که احساس کرد مقامات دانشگاه به اندازه کافی دانشجو را تنبیه نکرده اند.
سپس او به شهر نیویورک نقل مکان کرد و با ریاضیدان هاروارد بنجامین پیرس (پدر چارلز سندرز پیرس، فیلسوف، منطقدان، ریاضیدان و دانشمند آمریکایی و پدر پراگماتیسم) و جوزف هنری، وارد رابطه دوستی شد. با این حال، او در نوامبر 1843 به انگلستان بازگشت.
در بازگشت به انگلستان، او در سال 1844 توسط انجمن «تضمین زندگی حقوق صاحبان سهام و قانون» به عنوان مدیرعامل استخدام شد، سمتی که نیاز به مدرک حقوق داشت. در نتیجه، او برای بار دیگر تحصیل کرد و با آرتور کیلی ریاضیدان بریتانیایی که در رشته حقوق تحصیل می‌کرد، ملاقات کرد. و طی همکاری طولانی، کمک‌های قابل توجهی به نظریه ناوردا و همچنین نظریه ماتریس کرد. از سال ۱۸۵۵ تا ۱۸۷۰، سیلوستر به عنوان استاد ریاضیات آکادمی سلطنتی نظامی در وولویچ منصوب شد و در 1869در آنجا بازنشسته شد، به دلیل سن اجباری بازنشستگی 55 سال، آکادمی وولویچ در ابتدا از پرداخت پول به سیلوستر خودداری کرد. اما پس از یک جنجال عمومی طولانی، که طی آن سیلوستر پرونده خود را در روزنامه تایمز منتشر کرد، مستمری کامل خود را دریافت کرد.
در سال ۱۸۷۶ وی به عنوان استاد ریاضیات در دانشگاه جانز هاپکینز شهر بالتیمور، به آمریکا بازگشت و ۷ سال پربار را در آنجا سپری کرد. در سال ۱۸۷۸ موسس و سردبیر «مجله آمریکایی ریاضی» شد. هنگام خدمت در دانشگاه جان هاپکینز، کیلی را برای ایراد سلسله دروسی درباره توابع آبلی به دانشگاه دعوت کرد، و خود او هم در کلاس‌های درس وی حضور یافت. در سال 1883، سیلوستر به انگلستان بازگشت تا در دانشگاه آکسفورد استاد هندسه ساویلی در دانشگاه آکسفورد شود. او تا زمان مرگش این کرسی را در اختیار داشت، اگرچه در سال 1892 دانشگاه، معاونی را به همین کرسی منصوب کرد.
کارهای او
نخستین مقاله‌های ریاضی سیلوستر در نظریه نوری فرنل و قضیه استورم بود. سپس به تشویق کیلی به نوشتن مقالات مهمی در جبر نوین پرداخت. وی مقالاتی در نظریه حذف، نظریه تبدیل، صورت‌های کانونی، دترمینان‌ها، حساب صورت‌ها، نظریه افراز، نظریه پایاها، روش چبیشف در خصوص تعداد اعداد اول در حدود معین، مقادیر ویژه ماتریس‌ها، نظریه معادلات، جبر چندگانی‌ها، نظریه اعداد، ماشین‌های مفصلی ، نظریه احتمالات و عکس سازه‌ها نوشت.
سیلوستر تعداد زیادی از اصطلاحات ریاضی مانند: «ماتریس»، «گراف» و «ممیز یا مبین» را اختراع کرد. جیمز سیلوستر سهم زیادی در واژه‌شناسی ریاضی داشت و آنقدر واژه ریاضی نو ساخت که او را «حضرت آدم ریاضیات» نامیده‌اند. مجموعه آثار علمی او چهار جلد است.
علایق دیگر
یکی از علایق مادام‌العمر سیلوستر شعر بود. او آثاری را از زبان‌های اصلی فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، لاتین و یونانی خواند و ترجمه کرد و بسیاری از مقالات ریاضی او حاوی نقل قول‌های مصور از شعر کلاسیک است. پس از بازنشستگی زودهنگام، سیلوستر کتابی با عنوان «قوانین شعر» منتشر کرد که در آن سعی کرد مجموعه‌ای از قوانین را برای عروض در شعر تدوین کند.
افتخارات
در سال 1880، انجمن سلطنتی لندن مدال کاپلی - این نشان که قدیمی‌ترین جایزه انجمن سلطنتی است که هنوز هم اعطا می‌شود و احتمالاً قدیمی‌ترین جایزه علمی موجود در جهان است - را به سیلوستر اعطا کرد که بالاترین جایزه آن برای دستاوردهای علمی بود.
سیلوستر مدال بزرگداشت دی‌مورگان را از انجمن ریاضی لندن در سال 1887 دریافت کرد. در سال 1901، دانشگاه آکسفورد مدال سیلوستر را به یاد او برای تشویق تحقیقات ریاضی بنا نهاد.
او عضو بسیاری از انجمن‌های علمی در اروپا و ایالات متحده بود. و در ماه مه 1890 توسط رئیس جمهور فرانسه نشان لژیون دونور - بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه - به او داده شد.
سیلوستر در 15 مارس 1897 در خیابان هرتفورد 5، در سن ۸۳ سالگی در لندن درگذشت.
گردآورنده: دنیاها، دانشنامۀ فارسی | www.donyaha.ir
