معجزات علمی قرآن در تکامل و آفرینش انسان

« مشکل شما کدام است که به خدا شکوهمندانه نگاه نمی‌کنید در حالیکه شما را طی  دوره‌های بلند مدت آفرید».

آیه نقل قول از گفتارهای نوح به قوم خود است. وی چند هزار سال پیش از میلاد به مردم خود گفته بوده که انسان ضمن مراحل بلند مدت «انسان» شده، ولی مردم طبق معمول به وی می‌خندیده‌اند و از جمله به وی می‌گفته‌اند: تو حالت خوب نیست. (اطوار از جمله جمع « طـَور» است به معنی: یک گام، یک مرحله، یک حالـت از گام‌ها و مراحل و حالات شئ).

منظور آیه از "رو آوردن با وقار و شکوهمندانه به خدا" بخاطر آفرینش انسان در دوره‌های طولانی، این بوده که از آنجا که انسان در دراز مدت آفریده شده مانند هر چیز دست‌ساز وقت‌گیرِ دیگر ارزشمند و نفیس است، و خالق آن نیز ارزشمندتر. بنابراین انسان باید با وقار و شکوه به آفریدگار شکوهمند خود روبیاورد.

تکامل تدریجی چهره بشر

« و به شما رفته‌رفته رنگ و رو (رنگ و روی بشری) داد و مدت کوتاهی بعد رنگ و روی شما را بهتر نمود»!

نکته آیه : انسان ابتدا رنگ و روی بشری داده شده و بعد ضمن مدت کوتاهی بهتر کرده شده :

انسان در بلند مـدت (چنانکه مصدر «تـصویر» به معنی: رسم نـمودن و نقاشی کردن ضمن پروسه بر آن دلالت دارد) چهره بشری بخود گرفته است. (مدت آن 14 میلیون سال برآورد می شود). و بعـد در مدت کوتاهی ظرافت و زیبائی فعلیِ آن را بخود گرفـته، (حرفِ «فـاء» که بر ترتیب و تعـقـیـب دلالت دارد، آمـدن آن بر سرِ فعل اَحْـسَـنَ، بیانگر"بهـتر سازی چهره در کوتاه مدت" پـس از رنگ و روی انسانی بخود گرفتن چهره است). در بررسی‌هائی که انجام شده برآورد شده که ظرافت و زیبائی چهره انسان در 10000 سال گذشته صورت گرفته است. و از آنـجا که مورد خطاب آیه انسان می‌باشد، بهتر سازی چهره شامل همه تیره‌ها می‌شود.

گردآورنده: دنیاها، دانشنامۀ فارسی | www.donyaha.ir